انجمن خوشنويسان ايران از سال ۱۳۲۹ با همت استادان بزرگواری چون زنده ياد سيد حسين ميرخانی و ديگر استادان والامقام نظير شادروانان علی اکبر کاوه، ابراهيم بوذری و سيد حسن ميرخانی، با اهتمام زنده ياد دکتر مهدی بيانی محقق و استاد دانشگاه و مدیریت زنده یاد خسرو زعیمی و با همکاری وزارت فرهنگ و هنر وقت تاسيس و راه اندازی شد.
در ابتدا نام «کلاس های آزاد خوشنويسی» زينت بخش اين خانه عشق و دلدادگی شد و بعدها اين نهاد اصيل و مردمی بنياد نامه رسمی خود را با نام انجمن خوشنويسان ايران در تاريخ ۱۹ شهريور ماه ۱۳۴۶ اخذ و فعاليت های درخشان و تاثير گذار خود را پی گرفت.
انجمن خوشنويسان ايران به تدريج و در آغاز دهه سوم حيات پربار خود دوره رونق و گسترش را تجربه کرد و در مواجهه با رويکرد وسيع و پرشور اقشار مختلف جامعه به ويژه جوانان و نوجوانان اقدام به تاسيس فراگير شعب در سراسر کشور کرد که اين روند همچنان ادامه دارد. انجمن خوشنويسان ايران پرسابقه ترين سازمان هنری مستقل کشور است و می توان گفت از نظر قدمت تشکيلاتی و فرايند تاثير گذاری در جهان کم نظير و در خاور ميانه بی نظير است.